LSI përshendet takimin mes Presidentëve të Kosovës dhe Serbisë 

www.lsi.al

Në emër të Lëvizjes Socialiste për Integrim, dëshiroj të përshëndes takimin midis Presidentes së Republikës së Kosovës znj. Atifete Jahjaga dhe Presidentit të Republikës së Serbisë z. Tomislav Nikolic, i cili u zhvillua mbrëmë në Bruksel falë ndërmjetësimit të Bashkimit Evropian

Vlerësojmë kurajën dhe përgjegjshmërinë e lartë politike të treguar nga të dy palët, në interes të axhendës evropiane dhe në të mirë të qytetarëve të tyre.

Takimi midis Presidentëve të Kosovës dhe Serbisë, është shumë i rëndësishëm jo vetëm për nga simbolika historike e marrëdhënieve mes dy vendeve, por edhe për sa i përket jetës në terren të qytetarëve dhe pakicave kombëtare në të dy vendet.

Shprehim bindjen e plotë se takimi i djeshëm, është një gur me peshë në murin e dialogut dhe bashkëpunimit që po ndërtohet kohët e fundit nga Prishtina dhe Beogradi.

Jemi thellësisht mirënjohës ndaj strukturave të Bashkimit Evropian, veçanërisht ndaj Përfaqësueses së Lartë të Politikës së Jashtme dhe të Sigurisë, Baroneshës Ashton, për të gjitha përpjekjet dhe ndërmjetësimin që garantojnë avancimin e dialogut dhe që po rezulton në një normalizimim pozitiv të marrëdhënieve mes Kosovës dhe Serbisë, duke shtruar në mënyrë të sigurt rrugën e perspektivës evropiane të të dy vendeve.

Jemi të bindur se vazhdimësia e dialogut dhe përqendrimi i punës në prodhimin e rezultateve konkrete, do rrisë garancitë e sigurisë dhe stabilitetit të rajonit dhe do lehtësojë jetën e përditshme të qytetarëve të të dy vendeve, duke rritur njëkohësisht të drejtat dhe standartet e pakicave kombëtare.

Një falenderim i veçantë shkon edhe për SHBA, për mbështetjen e fuqishme që i japin dialogut dhe proceseve integruese të Kosovës, Serbisë dhe zhvillimit të të gjitha vendeve tona.

E teksa përgatitemi të festojmë 5 vjetorin e pavarësisë së Republikës së Kosovës, kujtojmë të shkuarën e dhimbshme, vlerësojmë arritjet e sotme, dhe ndjehemi të sigurt në të ardhmen e përbashkët në Bashkimin Evropian, si rruga e vetme për të gjithë popujt e Ballkanit. Për këtë arsye, u  bëjmë thirrje të gjithë faktorëve politikë e socialë në Kosovë, Serbi, Shqipëri dhe në rajon, të punojnë konstruktivisht, në mënyrë që t’a lehtësojmë së bashku mbarëvajtjen e dialogut Kosovë-Serbi dhe të garantojmë klimën e bashkëpunimit të qëndrueshëm dhe të fqinjësisë së mirë mes të gjithë vendeve tona.

Jahjaga-Nikoliç: Një shuplakë për oportunistët pseudo-nacionalistë

Gazeta MAPO
Nga Ralf gjoni

Takimi historik midis Presidentes së Kosovës, Jahjaga dhe Presidentit të Serbisë, Nikoliç, duhet përshëndetur jo vetëm për kurajën politike të download (10)treguar nga të dy palët, por edhe për simbolikën e një normalizimi që po konsolidohet së fundmi mes Kosovës dhe Serbisë, falë ndërmjetësimit kushtëzues e frytdhënës të Bashkimit Europian. Të dy faktorët duhet të kuptohen qartë dhe të mos neglizhohen për nga pesha e tyre historike.

Takimi Jahjaga – Nikoliç vjen pas katër raundeve bisedimesh mes kryeministrave Thaçi dhe Daçiç, dy ish-oponentë lufte, të cilët nëse do ishin takuar në fushë-betejë do e kishin eliminuar njëri-tjetrin, të paktën sipas këtij të fundit. Sot ata i japin dorën njëri-tjetrit në Bruksel, duke prodhuar një fushë dialogu dhe rezultate konkrete e të prekshme në terren, siç është marrëveshja e menaxhimit të kufirit të integruar apo hapja e zyrave përfaqësuese diplomatike, pavarësisht emërtimit në letër.

Para 10 vitesh këto zhvillime ishin të paimagjinueshme. Sot, ndërsa përgatitemi të festojmë 5-vjetorin e pavarësisë së Kosovës, dialogu mes Prishtinës dhe Beogradit duket një realitet pozitiv i pakthyeshëm.

Në mars 2010, Zv.kryeministri dhe ministri i Jashtëm, Ilir Meta do të deklaronte në Beograd se vizita e tij akullthyese korrespondonte me 7-vjetorin e vrasjes së shëmtuar të një miku të dashur, Kryeministrit Zoran Xhinxhiç, një njeri që përballoi sfidat dhe kishte vizionin dhe kurajën të kuptonte rëndësinë e marrëdhënieve mes Shqipërisë dhe Serbisë, në frymën e integrimit rajonal dhe europian të vendeve tona.

Kjo deklaratë ishte sa e qëllimshme, aq edhe domethënëse, për shkak se vizioni dhe kuraja politike i ka munguar Ballkanit gjatë këtyre 20 viteve. Por kjo mungesë serioziteti vihet re edhe më qartë në vendet e ish-Jugosllavisë, ku përgjatë viteve rezultoi shkatërruese për popujt e rajonit. Kuraja në Serbi ka të bëjë me menaxhimin e opinionit të brendshëm publik, ndërsa vizioni lidhet ngushtë me përgjegjshmërinë kombëtare dhe reflektimin e klasës politike mbi kuptueshmërinë e realitetit në terren. Kjo e fundit, vendos fatin e të parës. Në terma konkretë, shtetarët serbë e kuptojnë shumë qartë se Kosova është e pavarur, e mbrojtur për nga integriteti territorial, dhe e pakthyeshme në atë entitet të mëparshëm që quhej Jugosllavi. Xhinxhiç e kishte kuptuar dhe pranuar këtë me kohë, ndaj kishte kurajën për të shpalosur një vizion largpamës që do e çonte Serbinë shumë më përpara, vizion ky që ishte i papranueshëm për ultra-nacionalistët dhe që i kushtoi jetën.

Shumë vite më pas, në kontekstin e një zone historike me klane politike nacionaliste të fuqishme në opinionin publik, grupime këto që kundërshtojnë fort negociatat mes dy vendeve si në Serbi, ashtu edhe në Kosovë, drejtuesit përkatës të Beogradit dhe Prishtinës posedojnë mjaftueshëm kredenciale nacionaliste e patriotike për të çuar përpara një marrëdhënie të qëndrueshme e frytdhënëse e për t’u bërë ballë kritikave vendase për tradhti kombëtare.

Kuraja politike e treguar nga krerët e lartë të Serbisë dhe Kosovës ka mundësuar krijimin e një vizioni më të qartë për Beogradin dhe po rezulton në evoluimin e marrëdhënieve nga një stad ngrirjeje totale deri para një viti, në fillimin e një dialogu dhe bashkëpunimi konstruktiv, që për rrjedhojë do të gjenerojë një realitet të ri jo vetëm për të dy vendet, por edhe për të gjithë rajonin dhe qytetarët që jetojnë në të, si nga aspekti politik, ashtu edhe ai socio-ekonomik. Për këtë arsye, ky dialog mbështetet nga Tirana zyrtare dhe duhet përshëndetur e inkurajuar nga të gjithë faktorët politikë në Kosovë dhe Serbi.

Por është e qartë se formësimi i vizionit të ri të Beogradit dhe kurajës së treguar së fundmi nga të dy palët, nuk do të ekzistonte pa ‘shkopin’ dhe ‘karotën’ e BE-së, mbështetur fuqimisht edhe nga SHBA. Dhe ky rol parësor që ka marrë diplomacia europiane, për herë të parë, në uljen e konfliktit dhe rritjes së stabilitetit dhe sigurisë së një rajoni brenda kontinentit të vjetër, ka domethënien e saj historike, si për Ballkanin ashtu edhe për vetë Bashkimin Europian.

Nëse ndalimi i dhunës në ish-Jugosllavi dhe veçanërisht në Kosovë kërkoi ndërhyrjen ushtarake të NATO-s, motorizuar nga SHBA, sot normalizimi i marrëdhënieve brenda rajonit të Ballkanit kërkon ‘karotat’ europiane. Perspektiva europiane e vendeve të rajonit brenda axhendës së zgjerimit të BE-së, nuk është thjesht një terminologji retorike. Po duket qartë që integrimi europian lidhet ngushtë me një marrëdhënie të kushtëzuar të Brukselit me vendet e rajonit, e cila po rezulton pozitive në terren, si për nga konsolidimi demokratik i këtyre vendeve, ashtu edhe për nga perspektiva e rritjes së mirëqenies për qytetarët.

Në rastin konkret, ndërmjetësimi i Shefes së diplomacisë europiane, Catherine Ashton mes Serbisë dhe Kosovës, ka rezultuar së pari në kanalizimin e Serbisë në rrugën e integrimit europian duke ofruar perspektivën e hapjes së negociatave për anëtarësim në BE, dhe në një perspektivë të qartë të liberalizimit të vizave për shtetasit kosovarë shoqëruar nga Studimi i Fizibilitetit për Marrëveshjen e Stabilizim-Asociimit mes Kosovës dhe BE-së. Në të kundërt, futet në përdorim ‘shkopi’, i cili ka të bëjë me regresin apo ngrirjen e procesit të integrimit.

Që prej rënies së regjimit brutal të Millosheviçit, fuqia transformuese e Bashkimit Evropian në Ballkanin Perëndimor dhe veçanërisht në normalizimin e marrëdhënieve mes Serbisë dhe Kosovës, tashmë duket se është një koncept i prekshëm dhe i pakontestueshëm.

Në këndvështrimin historik, paralelizmi institucional që del nga këto takime është shumë i rëndësishëm dhe ndoshta më domethënës se vetë substanca e marrëveshjeve të arritura nga bisedimet. Fakti që Kryeministrat dhe Presidentët e të dy vendeve takohen, pavarësisht terminologjisë juridike të përdorur nga pala serbe, është një njohje de-fakto e Kosovës si shtet dhe e përfaqësuesve institucionalë të saj nga Beogradi.

Ndaj për ne si Lëvizje Socialiste për Integrim, si parti me fokus të veçantë në perspektivën evropiane të rajonit tonë të zjarrshëm, avancimi i dialogut mes Serbisë dhe Kosovës është një lajm i mirë për qytetarët e të dy vendeve, dhe një shuplakë për oportunistët pseudo-nacionalistë… kudo që ata ndodhen!

LSI ne Takimin mbi Ballkanin Perendimor me Eurodeputetet Socialdemokrate.

LSI u perfaqesua nga Sekretari Nderkombetar Ralf Gjoni ne Takimin e dyte mbi Ballkanin Perendimor i organizuar ne Trieste nga Grupi Socialdemokrat i Parlamentit Evropian.

Gjate diskutimeve me eurodeputetet, Ralf Gjoni shprehu mirenjohjen e LSI per mbeshtetjen e vazhdueshme qe eurodeputetet e majte i japin vendeve te Ballkanit Perendimor, dhe vecanerisht Shqiperise ne procesin e integrimit evropian.

Ne kete kontekst, Ralf Gjoni u shpreh se ne kendveshtrimin e LSI, Shqiperia ishte shume afer marrjes se statusit te vendit kandidat ne BE, por qe fatkeqesisht u bllokua ne menyre te panevojshme nga mungesa e vullnetit dhe konsensusit politik. Gjoni shprehu keqardhjen per kete refuzim qe klasa politike shqiptare i beri vullnetit pozitiv te treguar nga Brukseli.

Gjoni nenvizoi se pavaresisht polarizimit te retorikes ne vend 5 muaj para zgjedhjeve, LSI eshte e vendosur ne vazhdimesine e kontributit te saj moderues ne interes te bashkepunimit politik, duke qendruar jashte debateve konfliktuale. Ne kete drejtim Ralf Gjoni ftoi eurodeputetet e pranishem, te vazhdojne inkurajimin e klimes konsensuale ne vend dhe te perdorin influencen e tyre ne Parlamentin Evropian me qellim qe vemendja ndaj Shqiperise dhe vendeve te tjera te rajonit nga strukturat e BE te mos bjere ne te ardhmen.  

Lidhur me zhvillimet ne rajon, Ralf Gjoni denoi aktin e panevojshem te forcave serbe ne Luginen e Presheves duke theksuar se incidenti i papranueshem nuk duhet te terheqe vemendjen nga avancimi i dialogut mes Kosoves dhe Serbise, si nje proces tejet i rendesishem per stabilitetin e rajonit.

Gjoni perfundoi duke denuar gjithashtu cdo retorike oportuniste nacionaliste qe perdoret ne te gjitha vendet e rajonit, duke theksuar se Shqiperia do te vazhdoje perqasjen e saj pozitive e konstruktive rajonale, ne interes te integrimit evropian te te gjithe fqinjeve dhe ne sherbim te sigurise dhe stabilitetit ne rajon.

Interview for Albanian Daily News
 
Presevo Valley is not alone! We will build the new maternity hospital for the residents.
 

SMI International Secretary: Albanian diplomacy will continue its constructive line, despite Serbia’s brutal behaviour.

ADN: Mr. Gjoni, in your view, what is taking place in the Presevo Valley?

Ralf Gjoni: We believe that Serbia’s decision to bring down the monument dedicated to the UCPMB’s veterans is an unnecessary act of brutality against the Albanians of southern Serbia, which in my view shows signs of Albanophobia while it gives a clear signal of negative developments in the region. If Serbia is serious about its engagements towards the EU and aims to achieve good neighbourly relations, its leaders should understand that peace and stability in the Balkans do not come through masked special forces or through Kalashnikovs and terror exercised against the Albanians of the Presevo Valley, but through concrete programmes of economic development and employment for the area. Serbia’s leaders have decided to choose the path of terror and conflict, showing to the world they are militarily in control of the area. The message given is that Albanians in Serbia should “shut up” and obey the orders of Belgrade. For us, as SMI, a party in Government in Tirana, Serbia’s actions are deplorable, and its leaders should know clearly that times have changed from the era of Milosevic, and that Albanians in the Presevo Valley are no longer alone or isolated.

ADN: But, don’t you think that Serbia has a right to protect its territorial integrity?

Ralf Gjoni: I believe that a civilised country should first protect and serve its citizens, and at the same time ensure security within and around its borders. But this is not the case in the Presevo Valley. The UCPMB monument, was not a threat to the lives of other citizens in Serbia. Instead, it is an expression of the national pride and identity of Albanians, as a minority within Serbia. As such, Serbia is in breach of the European Convention of Human Rights, which embodies the rights of minorities and their freedom of expression. This is not how minorities are treated across democratic countries in Europe. Unfortunately, Serbia has shown that it has a long way to go in guaranteeing better rights and conditions for the Albanians in the Presevo Valley, while continues to regard them as third class citizens.

ADN: How do you view PM Berisha’s statement that Tirana will review its relations with Belgrade, and do you believe that Albania’s and Kosovo’s response has been adequate?

Ralf Gjoni: I believe that the response of the Albanian diplomacy has been in line with our constitutional duty to protect the rights and interests of Albanians outside of Albania. Since the historical visit of Mr. Meta to Belgrade and then to Presevo, a lot of things have changed. We have now removed visas between Albania and Serbia, human exchanges have increased drastically between Presevo and Tirana while some initiatives have taken place in aid of the residents. 

While some isolated and unacceptable incidents of vandalisms in Kosovo have taken place, and some rhetoric from the albanosphere has been quite harsh, I believe that Albania should not lower its standards to those of Serbia. We pride ourselves as the country with the most constructive and positive foreign policy in the region, and despite emotional provocations from negative elements in the region, we should continue our constructive policy, but at the same time being firmer in defending the interests of Albanians across the region, by using every bilateral and multilateral mechanism we have at hand. Mr. Meta also spoke with Mr. Ragmi Mustafa on the phone and encouraged him and other Albanian leaders to remain calm and act responsibly, while guaranteeing them of Tirana’s full support. 

On the other hand, we believe that the dialogue between Kosovo and Serbia should go ahead and that the positive momentum achieved in the region in recent years, together with our strategic international partners, should not be allowed to be spoiled. 

However, we encourage Serbia’s leadership to abandon old, outdated methods and engage constructively and actively with the Albanians of the Presevo Valley. As raised during Mr. Meta’s visit to Belgrade, but also by Mr. Panariti in his recent meetings, Serbia needs to start investing in the forgotten Presevo Valley and should allow Albanians to have access to jobs in the state administration in the area. Also, Serbia should invest much more in infrastructure and not delay building the maternity. You should be aware that the economic isolation of the area, results in the gradual decrease of the Albanian population in southern Serbia, as many are forced to emigrate. After talks with Presevo’s Mayor Mr. Ragmi Mustafa we have decided to initiate a contribution from Tirana, and we have agreed to finance the maternity through our Government budget. Hopefully, Serbia will not block such contributions from Tirana. We do it not only to help the Albanians living in the Presevo Valley, but also because we believe that only by improving the living standards and opportunities for the area, we can go ahead in securing lasting peace and stability in the region. The response of Tirana and Prishtina should remain within the limits of constructivism and in line with our European aspirations.

ADN: What is the solution to Presevo Valley’s problems and should the international factor play a greater role?

Ralf Gjoni: The EU’s role in mediating talks between Prishtina and Belgrade and in conditioning Serbia in its European path has been crucial and highly important. I believe that both the US and EU are closely following the developments and their influence and contribution is invaluable. However, through its latest acts of force in Presevo, Serbia is showing that it likes to have EU candidate status, but it does not like to act like a candidate country. The EU should take note of that.

In our view, all countries of the region should adhere to the democratic values of Europe, particularly when it comes to its minorities, and should be serious in their path to joining the EU, for our common future lies in Europe, despite certain political leaders who are in power only temporarily. The solution to minimising ethnic conflicts in the Balkans is the removal of barriers, economic development and full integration into the European Union.

Presheva nuk është vetëm – Do të ndërtojmë maternitetin e Preshevës

LSI: Shqipëria duhet të vazhdojë linjën e saj konstruktive e evropiane, pavarësisht brutalitetit të Beogradit.

Gjoni: Serbia nuk po sillet si një vend kandidat për Bashkimin Evropian

Gjatë dy intervistave televizive për ABC News dhe News24, Sekretari Ndërkombëtar i LSI-së, Ralf Gjoni u shpreh se akti brutal dhe i shëmtuar i Qeverisë Serbe për shembjen e Lapidarit të UCPMB-së në Preshevë është një akt i shëmtuar që tregon shenja albanofobie, racizmi dhe shenja shumë negative për zhvillimet në rajon. “Kjo sepse paqja dhe stabiliteti në rajon nuk vijnë nëpërmjet maskave apo kallashnikovëve, forcave policore, apo dhunës që ushtrohet në Luginën e Preshevës, - tha Gjoni – por përmes programeve të zhvillimit ekonomik të zonës dhe përfshirjes së shqiptarëve në administratën shtetërore".

Ralf Gjoni shprehu bindjen se Diplomacia shqiptare ka treguar pjekuri dhe konstruktivizëm në raport me fqinjët, dhe se ky konstruktivizëm ka rezultuar në një mirëqenie më të mirë për shqiptarët e rajonit sot, pavarësisht problemeve të herëpashershme.

Gjoni shtoi se reagimi brutal i Serbisë në Preshevë, të kujton kohët e shëmtuara të Miloshevicit, ndërkohë që shqetësimi më i madh mbetet situata e rënduar sot, që vjen pas disa vitesh zhvillimesh pozitive në rajon siç janë pavarësia e Kosovës, nisja e dialogut Kosovë-Serbi, heqja e vizave me Serbinë, etj.

Për sa i përket inciativave konkrete për Luginën e Preshevës, Ralf Gjoni tha se pas bisedimeve me Kryetarin e Komunës së Preshevës, “kemi rënë dakort të financojmë Maternitetin e ri të zonës, duke e futur këtë projekt në buxhetin e Qeverisë shqiptare. Vetëm duke ndihmuar mirëqenien e shqiptarëve të Preshevës, duke inkurajuar projektet infrastrukturore dhe të punësimit, dhe duke nxitur dialogun mes shqiptarëve dhe Qeverisë serbe, mund të shkojmë përpara në garantimin e sigurisë dhe stabilitetit në rajon”.

Gjithashtu, Ralf Gjoni tha se “në kontekstin e politikës ose përqasjes ndoshta më pozitive nga Tirana ndaj Beogradit, mendoj se Serbia nuk duhet të abuzojë me konstruktivitetin e Tiranës dhe faktet kanë treguar se pavarësisht linjës së Beogradit, Tirana ka vazhduar politikën e saj konstruktive. Sidoqoftë, Serbia nuk ka ditur t’a respektojë në maksimum dhe ta kthejë me reciprocitet këtë konstruktivitet të Tiranës, veçanërisht për sa i përket të drejtave të shqiptarëve atje, gjë që është sanksionuar edhe në Kushtetutën e Shqipërisë”.

Gjoni shprehu solidaritetin e LSI me banorët e Serbisë së jugut duke shtuar se "Presheva nuk është vetëm", dhe se LSI konsideron se kjo është një situatë e patolerueshme, e papranueshme, e cila nuk krijon një frymë mirëkuptimi dhe besimi midis shtetit serb dhe shqiptarëve të Luginës së Preshevës. Duke përfunduar, Sekretari Ndërkombëtar i LSI, u shpreh se drejtuesit e shqiptarëve në Preshevë duhet të tregojnë pjekuri dhe qetësi, ndërkohë që aktet e fundit të Beogradit, tregojnë se Serbia nuk po sillet si një vend kandidat për Bashkimin Evropian. Pavarësisht sjelljeve të papranueshme të Beogradit, Shqipëria, bashkë me partnerët e saj ndëkombëtarë, do të vazhdojë të veprojë në frymën evropiane që karakterizon politikën e saj të jashtme – përfundoi Ralf Gjoni.

Intervista në ABC News

Sekretari Ndërkombëtar i LSI-së, Ralf Gjoni

Z. Gjoni si e komentoni heqjen e Përmendores së UÇPMB-së  në Luginën e Preshevës?

Ky akt, është në vazhdën e një politike disavjeçare të viteve të fundit dhe të ngjall kujtimet e shëmtuara të kohës së Millosheviçit dhe politikës së tij brutale ndaj shqiptarëve të Kosovës dhe të Luginës së Preshevës. Ky është një akt i shëmtuar që tregon shenja albanofobie, racizmi dhe shenja shumë negative për zhvillimet në rajon. Kjo sepse paqja dhe stabiliteti në rajon nuk vijnë nëpërmjet maskave apo kallashnikovëve, forcave policore, apo dhunës që ushtrohet në Luginën e Preshevës. Ne si LSI por edhe ministria e Jashtme e kemi ngritur vazhdimisht çështjen e shqiptarëve në Luginën e Preshevës. Së fundmi ishim të ftuar bashkë me Prof. Dr. Shezai Rrokaj në kongresin e PDSH-së në Preshevë. Na bëri përshtypje që në postën kufitare nuk kishte asnjë shqiptar të punësuar në administratën shtetërore. Gjithashtu as në administratën shtetërore të Serbisë në Preshevë, Bujanovc apo Medvegjë nuk ka asnjë lloj prezence punësimi.

Punësimi dhe zhvillimi ekonomik është rruga për të ecur përpara dhe për të siguruar një lloj paqeje dhe stabiliteti afatgjatë në rajon. Zgjedhja e Serbisë për të ndërhyrë ushtarakisht dhe në mënyrë të dhunshme është një lajm shumë i keq për sa i përket marrëdhënieve të shqiptarëve me shtetin e Serbisë. Me atë përmendore nuk vihet në diskutim integriteti territorial i Republikës së Serbisë por vihet në diskutim trajtimi i Beogradit ndaj këtyre qytetarëve. Beogradi vazhdon të mos i trajtojë shqiptarët e Luginës së Preshevës si qytetarë me të drejta të plota të Republikës së Serbisë. Dhe është mëse normale që për sa kohë Beogradi nuk i trajton ata si qytetarë me të drejta të plota, edhe këta e kanë shumë të vështirë të sillen si qytetarë të vërtetë të kësaj republike duke vënë në diskutim mënyrën e trajtimit të tyre dhe duke kërkuar të drejtat e tyre. Pra, nuk është problemi se u hoq lapidari. Është problemi se çfarë sinjali po jep Beogradi, ku dëshiron të shkojë politika e Beogradit, jo vetëm në çështjet e brendshme të Serbisë por edhe në politikën dhe përqasjen e tyre rajonale.

Sa ka ndikuar albanofobia dhe bashkimi kombëtar i artikuluar së fundmi nga Kryeministri Berisha në gjithë këtë çështje?

Unë mendoj që kryeministri në festimet e 100 vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë ka të drejtë që të evokojë të kaluarën historike. Ne jemi një komb, jemi shqiptarë pavarësisht se ku mund të jetojmë, në rajon apo gjetkë, dhe kemi ndjenjën, krenarinë tonë kombëtare dhe historike. Edhe shqiptarët e luginës së Preshevës kanë një krenari,  janë shqiptarë, kanë kombësinë shqiptare, janë minoritet ashtu siç ne njohim minoritetin grek, apo minoritete të tjera në republikën e Shqipërisë. Problemi nuk ka të bëjë me deklaratat që mund të jenë bërë nga Tirana, sepse kjo nuk determinon dhe nuk kushtëzon politikën e Serbisë. Eshtë për tu theksuar se politika e Tiranës ndaj Serbisë ka qenë jashtëzakonisht konstruktive; kujtoj këtu vizitën historike të z. Meta në cilësinë e Zëvendëskryeministrit dhe Ministrit të Jashtëm në Beograd. Kam qenë pjesë e atyre takimeve me Presidentin Tadiç dhe ministrin e atëhershëm të brendshëm Daçiç që sot është kryeministër dhe çështja e shqiptarëve të luginës së Preshevës është ngritur vazhdimisht përgjatë gjithë takimeve por edhe dialogut përmes ministrive të jashtme, Tiranë- Beograd, si një çështje që është çështje e Serbisë por është dhe një çështje që ne na përket ta ngremë sepse ka të bëjë me të drejtat e bashkëkombëseve tanë në republikën e Serbisë dhe është kërkuar në mënyrë të vazhdueshme që Serbia të respektojë të drejtat dhe të garantojë të drejtat e njeriut në këtë luginë. Të drejtat që kanë të bëjnë me lirinë e shprehjes, lapidari hyn për mua në këtë kategori, pra lirinë e shprehjes së ndjenjave kombëtare. Dhe sipas konventës evropiane të të drejtave të njeriut, liria e shprehjes është e garantuar për minoritet edhe në ato momente, dhe në ato raste kur deklarata të ndryshme nga një pakicë mund të vënë edhe një pikëpyetje për ekzistencën e një shteti të caktuar, sepse është liria e shprehjes së të drejtave të njeriut, parim evropian të cilin mesa duket Serbia nuk dëshiron ta respektojë dhe nuk e njeh. Dhe mendoj që përqasja nga Tirana ka qenë në vite tepër pozitive. Ne sa u kthyem nga Beogradi, hoqëm vizat në mënyrë unilaterale për qytetarët serbë dhe Serbisë ju deshën muaj, një vit për ta ndjekur këtë hap pozitiv nga ana jonë. Kështu që Serbia duhet të vazhdojë në rrugën e dialogut, jo në rrugën e dhunës. Duhet të fillojë që ti trajtojë këta qytetarë tamam si qytetarë të republikës së Serbisë.

Kryeministri Berisha, ka pasur një reagim se pas këtij akti do ti rishikojmë marrëdhëniet me Serbinë, si mendoni se do të ndryshojnë këto marrëdhënie?

Jo vetëm kryeministri por edhe ministri i jashtëm Panariti, edhe përfaqësues të partive politike. Unë mendoj që në kontekstin e politikës ose përqasjes ndoshta më pozitive nga Tirana ndaj Beogradit sesa Beogradi drejt Tiranës dhe vendeve të tjera në rajon. Mendoj që Serbia nuk duhet të abuzojë me konstruktivitetin e Tiranës dhe faktet kanë treguar se pavarësisht Tirana ka vazhduar politikën e saj konstruktive, Serbia nuk ka ditur ta respektojë në maksimum dhe ta kthejë me reciprocitet për sa i përket të drejtave të shqiptarëve gjë që është sanksionuar edhe në Kushtetutën e Shqipërisë. Ne kemi një të drejtë që të mbrojmë të drejtat e shqiptarëve jashtë kufijve të Shqipërisë. Kështu që mendoj se është normale që ka një reagim tepër të fortë nga Tirana. Nuk do të thosha që është e udhës që të përgjigjemi me të njëjtën monedhë dhe t’i bëjmë karshillëk këtij brutaliteti të treguar nga Serbia ndaj shqiptarëve të Luginës së Preshevës. Dua të dënoj edhe aktet dhe vandalizmat që kanë ndodhur këto ditë në Kosovë sepse ne nuk kemi të njëjtat standardeve. Ne duhet të vazhdojmë t’i përgjigjemi me një dinjitet shumë më të lartë se sa Beogradi dhe shqiptarët kudo qofshin ata në Luginën e Preshevës apo në Shqipëri, apo në Maqedoni duhet të ruajnë qetësinë dhe vlerat e larta demokratike evropiane. kjo nuk është mënyra sesi zhvillohet politika e fqinjësisë së mirë dhe kjo  nuk është mënyra sesi duhet të trajtohet qytetarët apo minoritetet në një vend që pretendon të jetë pjesë e Europës, ashtu siç ka pretenduar kryeministri Daçiç se serbët do të sillen si europianë dhe do të dënojmë terroristët. Qytetarët e tu nuk mund ti trajtosh si terroristë, por si qytetarë përmes programit të zhvillimit ekonomik. Lugina e Preshevës është zona më e varfër, më e robëruar, më e lënë e pas dore, më e izoluar. Mjafton të shkoni atje ta shihni se çfarë izolimi u bëhet shqiptarëve të Luginës së Preshevës sepse paqja dhe dialogu, dhe stabiliteti në rajon dhe sidomos në atë pjesë të Serbisë, fillon nga zhvillimi ekonomik. Të drejtat e njeriut dhe zhvillimi ekonomik janë dy gjërat më të rëndësishme për ata qytetarë të Luginës së Preshevës.

A mund ta zgjidhin midis tyre këtë problem, Prishtina dhe Beogradi, apo duhet ndërhyrja e faktorit ndërkombëtar dhe ç’rol ka luajtur faktori ndërkombëtar në këtë çështje ?

Marrëdhëniet Prishtinë – Beograd, Kosovë – Serbi dhe dialogu midis këtyre dy vendeve nuk duhet të merret peng dhe nuk duhet të keqpërdoret duke marrë si bazë Luginën e Preshevës. Është e vërtetë që kryeministri Daçiç shprehu qartazi që do të shkojë në Bruksel dhe do të takohet me kryeministrin Hashim Thaçi por ai lapidar nuk do të jetë i ngritur në Preshevë. E mbajti premtimin. Por, kjo nuk duhet të mbajë peng zhvillimin e dialogut Kosovë – Serbi pasi ky dialog, ky bashkëbisedim i moderuar dhe i iniciuar nga Bashkimi Europian dhe nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës duhet të ecë përpara dhe duhet të vazhdojë që të plotësohen të gjitha ato kriteret dhe prioritet që kërkohen nga Brukseli për të garantuar të drejtat dhe mirëqenien e qytetarëve të Kosovës, qofshin ata shqiptarë apo me kombësi serbe që jetojnë në Kosovë. Por, duket qartë që ka një efekt psikologjik mbi ecurinë e këtij dialogu dhe ky ka qenë edhe shqetësimi i faktorit ndërkombëtar. Faktori ndërkombëtar ka bërë thirrje për dialog, ka bërë thirrje për qetësi nga të dyja palët dhe ka bërë thirrje ndaj Serbisë për respektim të të drejtave të shqiptarëve të Luginës së Preshevës dhe gjithashtu deklarata e fundit e Komisionit Europian prekte aspektin e zhvillimit ekonomik, të programit të zhvillimit ekonomik sepse është jetike.    Edhe z. Meta kur ishte në Beograd, gjatë takimit me presidentin Tadiç, e ngriti çështjen e zhvillimit ekonomik, përfundimin e autostradës së seksionit të jugut të Serbisë, të cilën mund ta lidhin edhe me Maqedoninë, edhe me Kosovën deri në Shqipëri . Pra, hapja e rrugëve, heqja e barrierave, rritja e kontaktit mes popullsive nëpër kufijtë e vendeve të Ballkanit do të ishte rruga më e mirë për të ecur përpara dhe për të minimizuar konfliktet dhe për të rritur paqen e stabilitetin ashtu sikurse Europa bëri pas Luftës së Dytë Botërore duke krijuar Komunitetin Ekonomik Europian.

Në muajin shkurt është caktuar edhe raundi i pestë i bisedimeve. A besoni se do të ketë ndonjë përgjigje negative nga ana e Kosovës si kundërpërgjigje ndaj këtij vendimi të Serbisë për heqjen e bustit?

Unë e deklarova edhe më parë se ne shqiptarët nuk mendoj se duhet t’i përgjigjemi me të njëjtën monedhë palës serbe. Nëse Serbia dëshiron ti diskriminojë dhe keqtrajtojë shqiptarët e Preshevës, kjo nuk do të thotë që Kosova duhet të keqtrajtojë dhe të diskriminojë serbët e Kosovës. Për këtë arsye edhe aktet e dhunshme dhe vandalizmat nëpër varreza apo lapidarëve që kanë të bëjnë me serbët e Kosovës janë të dënueshme e të papranueshme. Kështu që mendoj se dialogu duhet të ecë përpara, por edhe një lloj presioni duhet të vijë gjithnjë e më i lartë, edhe nga Tirana sikurse ka ndodhur edhe ditët e fundit. Besoj se është edhe në linjë me shqiptarët e Luginës së Preshevës, të cilën ne duhet të vazhdojmë ta mbrojmë por edhe nga Kosova, e cila duhet të vazhdojë presionin ndaj Serbisë përsa i përket këtyre shqiptarëve, sepse ne nuk mund ti harrojmë shqiptarët e Luginës së Preshevës. Nuk mund ti lëmë ata të vetëm dhe të izoluar në dorën të dhunës, e terrorit psikologjik por edhe ushtarak të forcave serbe. U informova nga përfaqësuesit  lokalë të Luginës së Preshevës dhe nga z. Ragmi Mustafa  përsa i përket gjendjes atje, ku ka një përqendrim të forcave serbe sidomos në anën e Bujavoncit dhe afër kufirit me Kosovën. Dhe kjo është një situatë e patolerueshme, e papranueshme sepse nuk krijon një frymë mirëkuptimi dhe besimi midis shtetit serb dhe shqiptarëve të Luginës së Preshevës.

Ka pasur një deklaratë të z. Daçiç që kjo është një çështje e brendshme e Serbisë.

Nëse në një vend demokratik, në një grup qoftë ky etnik, fetar, social deklaron se nuk e pranon autoritetin dhe integritetin  territorial dhe angazhohet në veprime terrorizmi, sikurse ndodh në Lindjen e Mesme, atëherë kjo mund të jetë një çështje e brendshme e një shteti. Këtu nuk bëhet fjalë për cënimin e shtetit të Serbisë. Këtu bëhet fjalë për shprehjen e një ndjenje kombëtare nga ana e shqiptarëve të Luginës së Preshevës, sepse nuk e shoh se një lapidar me disa emra kërcënon të drejtën e ekzistencës së serbëve apo kërcënon jetën e qytetarëve të Serbisë. Pra, nuk është një çështje thjesht e brendshme e Serbisë, është një çështje që i përket edhe Shqipërisë sepse kemi të bëjmë me nënshtetas serbë me kombësi shqiptare. Është një çështje që i përket BE-së, sepse Serbia kërkon të aderojë në Bashkimin Europian dhe në vazhdën e këtij procesi ka disa kushte përsa i përket dialogut me Kosovën dhe respektimit të të drejtave të minoriteteve në Republikën e Serbisë. Kështu që, kjo është një çështje që i përket të gjithë aktorëve me të cilët Serbia është e angazhuar aktualisht përsa i përket ecurisë së Serbisë në procesin e integrimit evropian. Nuk mund të ketë integrim evropian apo rajonal me këtë lloj mentaliteti, me mentalitetin e dhunës, të terrorit dhe të diskriminim ndaj pakicave.

Mendoni se Bashkimi Europian mund t’i japë përgjigje kësaj? Dhe këtë mund ta tregojë në procesin e integrimit të Serbisë?

Unë mendoj se BE ka qenë goxha e angazhuar me Serbinë dhe goxha produktiv për sa i përket dhe rezultateve të kohëve të fundit në dialogun midis Serbisë dhe Kosovës. Mendoj që BE duhet të vazhdojë ta ndjekë me vëmendje situatën në Luginën e Preshevës. BE duhet ta rrisë presionin ndaj Serbisë dhe duhet ta kushtëzojë atë më tepër për sa i përket integrimit evropian të Serbisë sepse nëse nuk respektohen standardet demokratike evropiane për pakicat nuk duhet të jetë pjesë e BE-së. për këtë arsye z. Daçiç e ka shumë gabim kur thotë se ne do të sillemi si europianë dhe do të luftojmë kundër terroristëve dhe do të mbrojmë integritetin territorial.

Z. Berisha ka kërkuar që komuniteti ndërkombëtar të mos  sillet me dy standarde por të jetë i barabartë me të dy popujt.

Unë besoj se politika dhe përqasja paqësore e Shqipërisë ndaj Serbisë dhe vendeve të tjera të Ballkanit nuk duhet injoruar, jo vetëm nga Serbia por edhe nga faktorët ndërkombëtarë. Besoj se Bashkimi Europian dhe SHBA-të kanë vlerësuar gjithnjë politikën e jashtme të Shqipërisë por mendoj se ka ardhur koha të jemi më konkretë në hapat që ne ndërmarrim. Nuk mund të mbesim vetëm në kuadrin e deklaratave. Mekanizmat e monitorimit nga ana e BE-së duhen rritur në mënyrë drastike por gjithashtu edhe presioni nga Brukseli ndaj Beogradit duhet të jetë më insistues për sa i përket respektimit të të drejtave të shqiptarëve. Së Luginës së Preshevës. Ne si LSI edhe nëpërmjet Ministrisë së Jashtme e kemi shprehur gjithmonë mbështetjen tonë të plotë dhe pa kushte për të drejtat e shqiptarëve në Luginën e Preshevës. Ne do të jemi gjithmonë pranë tyre. Ne jemi kontakt të përditshëm me krerët atje qoftë edhe për t’i ndihmuar për problemet e përditshme. Ju garantoj se LSI është një forcë politike që e mbështesë  garantimin e të drejtave të shqiptarëve në Luginën e Preshevës dhe do të influencojë në mbarëvajtjen e paqes, sigurisë dhe stabilitetit në rajon.

Gjate takimit te LSI me banoret ne Lukove.

LSI dënon deklaratat kërcënuese të Kryeministrit serb ndaj shqiptarëve të Luginës së Preshevës.

Në emër të Lëvizjes Socialiste për Integrim, shprehim keqardhjen për deklaratat e fundit të Kryeministrit të Serbisë, z. Ivica Daçiç, përmes të cilave kërcënohet popullësia shqiptare e Luginës së Preshevës me heqjen e monumentit dedikuar dëshmorëve të rënë të Ushtrisë Clirimtare të Preshevës, Medvegjës dhe Bujanocit. 

I cilësojmë qëndrimet e fundit të Kryeministrit Daçiç si provokime të hapura ndaj popullësisë shqiptare të Luginës së Preshevës, të cilat nuk janë aspak në linjë me frymën demokratike të Bashkimit Evropian dhe si tërësisht të panevojshme në kontekstin konstruktiv historik ku ndodhet sot rajoni i Ballkanit Perëndimor.

Konsiderojmë se shqiptarët e Luginës së Preshevës kanë të drejtat e tyre të pakontestueshme që lidhen me lirinë e shprehjes, mbrojtjen dhe kultivimin e identitetit, kulturës, gjuhës dhe vlerave të tyre kombëtare e historike, ashtu siç sanksionohen edhe nga Konventa Evropiane e të Drejtave të Njeriut, dhe shprehim bindjen se ushtrimi i këtyre të drejtave nuk cënon aspak integritetin territorial të Serbisë. 

Kërcënimi për kufizimin e këtyre të drejtave, është një sinjal negativ për integrimin evropian të Serbisë, ndërkohë që kushtëzimi i vazhdimit të bisedimeve mes Kosovës dhe Serbisë me heqjen e monumentit në Preshevë, nuk i shërben aspak klimës së fqinjësisë së mirë dhe mbarëvajtjes së paqes dhe stabilitetit në rajonin tonë. 

Kujtojmë gjithashtu se forcimi i paqes dhe mirëkuptimit në Luginën e Preshevës vjen përmes rritjes së investimeve dhe përmirësimit të mirëqenies së qytetarëve, jo përmes shantazheve dhe lëndimit që u bëhet ndjenjave kombëtare të shqiptarëve në jugun e Serbisë.

I bëjmë thirrje Kryeministrit Daçiç për tërheqje nga deklarata të tilla provokuese, dhe inkurajojmë përfaqësuesit e zgjedhur të faktorit shqiptar në Serbi të reagojnë me përgjegjshmëri dhe pjekuri demokratike ndaj çdo lloj kërcënimi, duke shpresuar njëkohësisht se qetësimi i situatës do t’i shërbente avancimit të axhendës evropiane të të gjithë rajonit.

Klasa politike shqiptare ia bëri të pamundur Brukselit të na e japë statusin.

Projekt-Rezoluta Came meriton mbështetjen dhe votën e LSI.

Gjatë një interviste për UTV, Sekretari Ndërkombëtar i LSI, Ralf Gjoni, shprehu qëndrimin e Lëvizjes Socialiste për Integrim në mbështetje të Projekt-Rezolutës për Cështjen Came, si një çështje që ka të bëjë me të drejtat e njeriut dhe jo me nacionalizmin. Gjithashtu, duke komentuar për statusin e vendit kandidat, Ralf Gjoni shprehu zhgënjimin e LSI-së me paaftësinë e klasës politike shqiptare që të votonte tre ligjet e mbetura, duke vënë në dukje se sot, fatkeqësisht, kjo klasë politike ia ka bërë të pamundur vendeve anëtare të BE-së, të votojnë pro statusit, duke e konsideruar këtë dështim si një humbje absurde e një shansi historik.

Z. Gjoni, a do të shkojnë pro rezolutës Came votat e LSI-së?

Ajo që është e rëndësishme është që ka një iniciativë për të ngritur çështjen e të drejtave të popullësisë çame në nivel legjislativ parlamentar, iniciativë që unë e përshëndes, dhe është njëkohësisht e rëndësishme që kjo projekt-rezolutë të futet në axhendën e Parlamentit dhe të konsiderohet zyrtarisht për votim. Vetëm pas kësaj mund të analizojmë dhe konsiderojmë votat që kjo iniciativë do të marrë.
LSI ka qenë e para forcë politike që e ka mbështetur çështjen çame; kujtoj këtu së fundmi edhe deklaratën ë Ministrit të Jashtëm Panariti në Athinë, i cili ngriti çështjen e të drejtave të popullësisë çame në nivel zyrtar me homologun e tij grek, si një çështje me rëndësi jo vetëm për këtë popullësi, por edhe për të gjithë shqiptarët dhe vetë Shqipërinë. Pra, ne e kemi deklaruar hapur se jemi një forcë politike që e mbështesim çështjen çame , dhe në këtë kontekst, do të habitesha nëse ne si forcë politike nuk do e mbështesnim këtë projekt-rezolutë. Pra tendenca dhe predispozita jonë është tepër pozitive për t’a votuar në momentin që ajo futet në Parlament, por miratimi i saj patjetër që nuk varet vetëm nga ne. 

Ka filluar të ndjehet edhe fryma e zgjedhjeve te 2013, dhe motorrët e partive do të ndizen së shpejti. A do të shërbente kjo si një kapital politik për zgjedhjet? Cfarë do të ndodhte nëse PD dhe PS nuk e votojnë?

Unë nuk e shoh si një çështje në interes të kapitalit politik të LSI-së, unë e shoh si një çështje tepër të rëndësishme që ka të bëjë me të drejtat e njeriut, dhe jo si një çështje nacionaliste. Kemi një popullësi e cila ka disa të drejta që i ka humbur pas dëbimit nga Greqia, dhe sot ajo thjesht kërkon të drejtat e saj. Jam i sigurt që edhe Greqia, që është një vend anëtar i BE-së, do të dijë një ditë t’a vlerësojë këtë çështje në frymën evropiane, në respekt të Konventës Evropiane të të Drejtave të Njeriut dhe të respektojë të drejtat e këtyre qytetarëve të cilët penalizohen padrejtësisht. Në këtë frymë, edhe Lëvizja Socialiste për Integrim e mbështet çështjen çame, sepse në këtë rast ne mbrojmë të drejtat e njeriut, jo kapitalin tonë politik.

A mendoni se kanë ndryshuar kushtet sot, në krahasim me 2004, sidomos në kontekstin e 100 Vjetorit dhe retorikës nacionaliste kohet e fundit? 

Në vitin 2004, as Lsi dhe as PDIU nuk ishin prezente ne Parlament. Sot ODIU është e përfaqësuar në Parlament, dhe kjo forcë politike ka të drejtë t’a ngrejë çështjen çame. Gjithashtu, mendoj se kushtet sot janë më të favorshme se para disa vitesh, dhe vetë fakti që vetë diplomacia shqiptare e ka ngritur këtë çeshtje më hapur sot, do të thotë që jetojmë në kohëra të ndryshme nga ato të vitit 2004. Besoj se edhe Shqipëria dhe kombi shqiptar në rajon, është më i çliruar dhe më i fortë sot, nga komplekset e të kaluarës për shkak të padrejtësive historike që janë bërë ndaj tij, dhe si të tillë, sot ne jemi në gjendje të kërkojmë të drejtat që u përkasin qytetarëve dhe bashkëkombasve tanë.

Z. Gjoni, ka informacione se disa media kanë siguruar raportin e KE, i cili ngel për të tretën herë në klasë Shqipërinë për statusin e kandidatit. Duke qenë se ju e keni në themel integrimin, a mendoni se edhe LSI duhet të bëjë një ‘mea culpa’ në këtë moment?

E para, nuk ka nevoje për informacione të fshehta nga mediat, sepse faktet janë tepër të qarta, simptomat janë tepër të qarta, për sëmundjen që vuan vendi ynë. Pra, që klasa politike shqiptare në këte vend është e sëmurë, lëngon në shtrat, dhe nuk është në gjendje të marrë përgjegjësitë historike në interes të vendit, për të kaluar ato pak ligje që na prisnin në Parlament për të marrë statusin e vendit kandidat. E kam thënë më parë këtu që populli shqiptar e meriton statusin e vendit kandidat, politika shqiptare jo!
E vërtetë që LSI e ka kauzë primare integrimin, sepse besojmë fort se integrimi evropian është e vetmja rrugë dhe e ardhme jo vetëm për shqiptarët, por për të gjithë kombet e tjera të rajonit. Në Evropë na takon vendi, sepse vetëm kështu mund të garantojmë të drejtat tona dhe të bashkëkombasve tanë, por edhe më tepër prosperitet, paqe dhe stabilitet për rajonin. 

Eshtë një dështim i klasës politike shqiptare, së cilës iu servir statusi. Përfitoj këtu të vlerësoj përpjekjet dhe punën e Prezencës së BE në Tiranë dhe të Ambasadorit Sequi, në mbështetje të përmbushjes së prioriteteve, vlerësoj lobimin që është bërë për Shqipërinë, siç vlerësojmë edhe gatishmërinë e Brukselit dhe të vendeve anëtare për t’a mirëpritur Shqipërinë si vend kandidat. Me të vërtetë që është bërë një punë e madhe për t’a çuar Shqipërinë drejt përmbushjes së kërkesave dhe për të bindur vendet anëtare që të votonin pro statusit kandidat. Sot, fatkeqësisht, Shqipëria ia ka bërë të pamundur vendeve anëtare të BE-së, që të votojnë pro statusit. 

A do të vazhdojë të mbetet integrimi evropian kauza e LSI, pas tre dështimeve radhazi?

Patjetër që po. Nuk do të thotë se patëm një dështim sot, që do të kemi një dështim edhe nesër. Unë besoj se nëse ne vazhdojmë ti bindim qytetarët shqiptarë që të jenë më kërkues ndaj politikanëve që zgjedhin në Parlament, kjo do të thotë që do të arrijmë t’a bindim edhe këtë klasë politike, të jetë më pozitive, më konstruktive dhe të mendojë më shumë për interesat e vendit se sa interesat e ngushta partiake. 

Më duhet të them që ka një lloj zhgënjimi jo vetëm nga ne, por edhe nga faktori ndërkombëtar me opozitën shqiptare, e cila nuk arriti ti lërë mënjanë interesat elektorale për të votuar ato tre ligje, dhe për të demonstruar një lloj bashkëpunimi më qytetar, më civik, më të pjekur, ashtu siç sillen edhe partitë në vendet e tjera evropiane, atje ku ne synojmë të aderojmë. Duket sikur Brukseli e ka dashur statusin më tepër se sa politikanët shqiptare. Sot Shqipëria tregoi se nuk është e gatshme dhe as në gjendje t’a meritojë statusin e vendit kandidat, për shkak të problemeve të brendshme.
Besoj fort se është e pafalshme dhe absurde për këtë klasë politike, që të humbiste këtë shans që iu dha vendit.

LSI ne Presheve: Po punojme per te ardhmen tuaj.
Shezai Rrokaj: Shqiperia ju mbeshtet per te drejtat tuaja legjitime. 

Perfaqesues te Levizjes Socialiste per Integrim, Prof. Dr. Shezai Rrokaj, Kryetari i LSI Tirane dhe Sekretari Nderkombetar i LSI Ralf Gjoni moren pjese ne Kuvendin e peste zgjedhor te Partise Demokratike Shqiptare (PDSh) ne Presheve. 

Me kete rast, Prof. Shezai Rrokaj pasi i falenderoi drejtuesit e PDSH per mikpritjen e ngrohte, uroi Kongresin dhe delegatet e PDSH si dhe Kryetarin e saj z. Ragmi Mustafa, duke percjelle pershendetjet me te ngrohta dhe vllazerore te LSI dhe Kryetarit te saj z. Ilir Meta, jo vetem per anetaret e PDSH por edhe per te gjithe shqiptaret e Lugines se Presheves. 

Prof. Rrokaj u shpreh se LSI dhe e gjithe Shqiperia mbeshtet plotesisht kerkesat dhe mbrojtjen e te drejtave te shqiptareve te Serbise, duke garantuar se qe  pas vizites se z. Meta ne Presheve ne vitin 2010, Tirana zyrtare ka qene dhe do vazhdoje te jete gjithnje e me prane vellezerve shqiptare te Lugines se Presheves. 

Profesor Rrokaj u shpreh: "Ne kete Nentor 100 Vjetori, ne kujtojme se historia nuk i ka perkedhelur shqiptaret, nje komb i ndare ne 5 shtete. Por sot kuptojme se shqiptaret ia kane dale, dhe sot ia dalin me mire se kurre, sepse kane ditur te punojne e te ndermarrin veprime qe i afrojne ata me Bashkimin Evropian, dhe ky duhet te jete prioriteti i te gjitheve, axhenda jone e perbashket evropiane". 

Gjithashtu Prof. Rrokaj theksoi se Lugina e Presheves ka moshen mesatare me te re nga te gjitha Komunat e Serbise. "Dhe kjo eshte nje pasuri e rralle, tha ai, nje brez te ri te cilin ne duhet ta edukojme me ndjenjat e fqinjesise se mire e ta pergatisim profesionalisht, sepse kjo eshte e vetmja rruge per te siguruar te ardhmen tone. Ndaj duhet ta arsimojme rinine e Presheves ne Universitet tona me te mira, dhe te sigurohemi qe Republika e Serbise t'i njohe diplomat e studenteve tane, ashtu sic njihen nga shume vende te tjera". 

Prof. Rrokaj tha se Shqiperia do ta mbeshtese Popullin e Lugines se Presheves, duke lobuar fuqishem prane qeverise se Serbise, permes projekteve te drejtperdrejta nga Tirana ne fushen e arsimit, shendetesise dhe investimeve, si dhe permes punes prane organizmave nderkombetare ku Shqiperia perfaqesohet zyrtarisht me te drejta te plota. 

Ne perfundim, Prof. Rrokaj permes nje gjesti simbolik, i dhuroi nje kopje te Abetares mbarekombetare, ne cilesine e bashkeautorit, Kryetarit te Komunes se Presheves dhe Kreut te PDSH z. Ragmi Mustafa.

During the meeting with US DAS Phil Reeker in Tirana.

LSI përfaqësohet në takimin e Grupit Europarlamentar të Partive Socialiste dhe Demokrate.

Ralf Gjoni: Koha e ngërçeve dhe zvarritjeve të panevojshme ka ikur!

Lëvizja Socialiste për Integrim u përfaqësua nga Sekretari Ndërkombëtar Ralf Gjoni në takimin e Grupit Europarlamentar të Partive Socialiste dhe Demokrate, që u zhvillua në Bukuresht me pjesëmarrjen e Eurodeputetëve të majtë të Parlamentit Evropian.

Në këtë kuadër, Sekretari Ndërkombëtar i LSI Ralf Gjoni mori pjesë dhe mbajti një fjalë në Takimin e veçantë mes Grupeve Parlamentare të Ballkanit Perëndimor dhe Eurodeputetëve Social-Demokratë, me fokus në zhvillimet e fundit politike në rajon si dhe në perspektivën e integrimit evropian të vendeve të rajonit.

Duke diskutuar mbi ecurinë politike të Shqipërisë, Gjoni u shpreh se Lëvizja Socialiste për Integrim, si para ashtu edhe pas angazhimit në koalicionin qeverisës, ka marrë vendime të rëndësishme për vendin duke dhënë shembullin e një force politike social-demokrate progresiste dhe pragmatike që kontribuon për stabilitetin politik dhe ekonomik jo vetëm të Shqipërisë por edhe të rajonit. Gjithashtu, Gjoni vlerësoi progresin e bërë nga vendet e rajonit në drejtim të integrimit evropian duke vlerësuar marrjen së fundmi të statusit të vendit kandidat nga Serbia si dhe hapjen e negociatave me Malin e Zi gjatë kësaj jave. Gjoni theksoi se paqja dhe stabiliteti në rajon do të ishin afatgjatë vetëm përmes një perspektive konkrete anëtarësimi në Bashkimin Evropian të të gjitha vendeve të rajonit të Ballkanit Perëndimor.

Duke u fokusuar më tej në zhvillimet e fundit politike në Shqipëri, Ralf Gjoni u shpreh se Lëvizja Socialiste për Integrim mbetet tërësisht e vendosur të luajë rolin e saj konstruktiv për krijimin e një klime sa më bashkëpunuese dhe pozitive mes forcave politike në vend, me qëllim përmbylljen sa më shpejt të reformave të mbetura dhe marrjen e Opinionit pozitiv nga Komisioni Evropian këtë vjeshtë në lidhje me statusin e vendit kandidat. Në këtë kuadër ai theksoi se qytetarët shqiptarë meritojnë më tepër përgjegjshmëri dhe pjekuri nga e gjithë klasa politike shqiptare dhe nënvizoi se koha e ngërçeve dhe zvarritjeve të panevojshme tashmë ka ikur.

Gjatë qëndrimit të tij në Bukuresht, Ralf Gjoni u takua me Presidentin e Grupit Europarlamentar Social-Demokrat Hannes Swoboda, Zv. Presidentin e Grupit Libor Roucek, Presidentin e Partisë së Socialistëve Evropianë (PES) Sergei Stanishev, si dhe me Eurodeputetët Tanja Fajon, Kristian Vigenin, Dimitrios Droutsas, Viktor Bostinaru dhe Knut Fleckenstein. Gjatë të gjitha takimeve, Sekretari Ndërkombëtar Ralf Gjoni shprehu mirënjohjen e Lëvizjes Socialiste për Integrim për mbështetjen e vazhdueshme që Grupi Social-Demokrat në Parlamentin Evropian i ka dhënë dhe i jep Shqipërisë në avancimin e axhendës evropiane të vendit.